ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងភូមិចម្រើនរាប់រយគ្រួសារត្អូញត្អែរពីរឿងគ្មានទឹកប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់ នៅក្នុងរដូវប្រាំង ខណៈអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានអះអាងថាធ្លាប់បានស្នើសុំគោលការណ៍ ពីភាពប្រឈមនៃការខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់នេះ ទៅមន្ទីរពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងខេត្តដែរ ប៉ុន្តែនៅពុំទទួលបានការឆ្លើយតបជាវិជ្ជមានណាមួយនៅឡើយ មកដល់ពេលនេះ។
ភូមិចម្រើន ដែលស្ថិតនៅចន្លោះភូមិស្គរ និងភូមិ ១០៥ ក្នុងស្រុកចិត្តបុរីខេត្តក្រចេះ ជាទីតាំងដែលជួបបញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃធ្ងន់ធ្ងរជាងគេ បើធៀបទៅនឹងភូមិដទៃៗទៀត នៅក្នុងឃុំថ្មីនេះ។
លោក នើល ត្រក់ ជាជនជាតិដើមភាគតិច ពូនង អះអាងកាល ពីខែ វិច្ឆិកា ថា នៅភូមិរបស់លោកជាតំបន់ខ្ពង់រាបមិនមានប្រភពទឹកណាមួយដែលអាចយកមកប្រើប្រាស់បានទេមានតែអណ្ដូងតែមិនអាចប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់ទេដោយសារតែអណ្ដូងខ្លះត្រូវខូច។លោកបន្តថា ដើម្បីទទួលបានទឹកយកមកប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ ក្រុមគ្រួសាររបស់លោក មិនខុសពីអ្នកដទៃទៀតទេ គឺចាំបាច់ណាស់ត្រូវចំណាយថវិកាទិញទឹកដែលគេដឹកលក់នៅតាមភូមិ ជាប្រចាំ ។
លោកបន្តថា៖«នៅក្នុងភូមិអត់មានទឹកអូរទំនប់ស្ទឹងអីទេនៅកណ្ដាលទួលចែស មានតែអណ្ដូងបួនតែខូចអស់មួយនៅសល់បីប្រើប្រាស់មិនគ្រប់ទេ។ រាល់ថ្ងៃទិញទឹកគេដឹកលក់គេលក់មួយពាងប្រាំមួយពាន់មួយខែអត់ប្រហែល ៥ ម៉ឺនចុះក្រោម »។
អ្នកស្រី ងេះ ស៊ីថា ជាជនជាតិដើមភាគតិច ពូនង និងជាគ្រូបង្រៀនពហុភាសា រស់ក្នុងនៅភូមិ ១០៥ លើកឡើងថា ក្រៅពីអណ្ដូងដែលជាប្រភពទឹកដ៏សំខាន់របស់អ្នកភូមិនៅទីនេះ គឺមិនមានប្រភពទឹកណាមួយដែលអាចទាញយកទឹកមកប្រើប្រាស់បានទេ។ហើយអណ្ដូងមួយចំនួន ដែលអ្នកភូមិធ្លាប់ប្រើបាន ក៏ចេះតែបន្តខូចតទៅទៀត។
មិនខុសពីអ្នកភូមិផ្សេងទៀតដែរទេ ស៊ីថា ត្រូវចំណាយថវិកាជាប្រចាំដើម្បីទិញទឹកដែលគេដឹកលក់តាមភូមិមកប្រើប្រាស់ សម្រាប់ដោះស្រាយតម្រូវការចាំបាច់ប្រចាំថ្ងៃ។ប្រភពបន្តថាការខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់នេះជួបផលលំបាកច្រើន ដូចជាតែត្រូវប្រឈមមុខនឹងអគ្គីភ័យឆាប់ឆេះ ដោយគ្មានទឹកទុកសម្រាប់ការពារ។ជុំវិញភាពខ្វះខាតនេះ អ្នកស្រីក៏ធ្លាប់បានស្នើសុំឱ្យអាជ្ញាធរជួយដែរកាលពី៤ឆ្នាំមុន តែមកដល់ពេលនេះមិនទាន់មានដំណោះស្រាយណាមួយ សម្រាប់អ្នកភូមិនៅឡើយទេ។
អ្នកស្រីបន្តថា៖«អត់មានទឹកទេមានតែអណ្ដូងទៅអត់មានស្រះ ឬក៏ទំនប់សម្រាប់ប្រើប្រាស់ទេ។ត្រូវទិញទឹកតាមរឺម៉កគេលក់មួយពាង ៥ ០០០ មួយខែចំណាយអស់ ៤ទៅ៥ ម៉ឺនតាមប្រើតិចប្រើច្រើន។ ផលលំបាកច្រើនខ្វះខាតទឹកការពារភ្លើងឆេះព្រៃរាល់ឆ្នាំ ធ្លាប់ស្នើសុំអាជ្ញាធរយូរដែរហើយតែស្ងាត់ ស្នើសុំកាល ២០២០ »។
ចំណែក អ្នកស្រី មាន សុជាតិ ជាសមាជិកភូមិ អ្នកស្រីឯកភាពដែរថា ប្រជាពលរដ្ឋមិនតិចជាង ១០០ គ្រួសារទេ ដែលត្រូវប្រឈមុខមុខនឹងការខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់ដោយសារអណ្ដូងមួយចំនួនដែលមាននៅក្នុងភូមិ តែខូចប្រើមិនកើត។ក្រៅពីនេះ អ្វីដែលជាបញ្ហាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ គឺទីតាំងភូមិសាស្រ្ត នៃឃុំថ្មីនេះ មិនមានប្រភពទឹកទាល់តែសោះដែលអាចទាញយកមកប្រើប្រាស់បាន។
បើតាមអ្នកស្រី មាន សុជាតិ ពេលវេលាដែលប្រជាពលរដ្ឋ ត្រូវជួបបញ្ហាគ្មានទឹកប្រើប្រាស់នេះ គឺនៅ ចន្លោះពីខែមករា ដល់ខែមិថុនា។ពេលវេលានេះ គឺជាពេលដែលពលរដ្ឋត្រូវប្រឈមមុខនឹងការខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់។ហើយបញ្ហានេះកើតឡើងរាល់ឆ្នាំ។ឆ្នាំណាក៏ដូចឆ្នាំណាដែរ។
អ្នកស្រីបន្តថា៖«ខ្វះខាតទឹកប្រជាពលរដ្ឋ ១៣០ គ្រួសារអណ្ដូងសរុប ៥ ខូចពីរនៅសល់បីអត់មានទំនប់ទេមានតែទឹកស៊ីឌែនគេលក់មួយពាង ៥ ០០០រៀល។ អណ្ដូងខូចជួសជុលដែរតែនៅតែខូចប្រជាពលរដ្ឋខ្វះខាតខែប្រាំងចាប់ពីខែ ១ ដល់ខែ ៦ »។
គេហទំព័រ CCIM មិនអាចស្វែងរកការឆ្លើយតបបានទេ ពីប្រធានមន្ទីរអភិវឌ្ឍន៍ជនបទខេត្តក្រចេះ លោក លឹម ជីវហាវ ដោយទូរស័ព្ទ មិនអាចទំនាក់ទំនងបាន។ ប៉ុន្តែប្រធានមន្ទីររូបនេះ ត្រូវបានកាសែតក្នុងស្រុកស្រង់សំដីមកចុះផ្សាយ កាលពីខែសីហា ដោយបញ្ជាក់ថាសម្រាប់ជំហានទី១ ខេត្តក្រចេះ បានផ្តល់ការគ្រប់គ្រងទឹកស្អាតបានជិត៧០ភាគរយ ខណៈដែលផ្នែកអនាម័យជនបទវិញមានចំនួន៤៥ភាគរយ។
របាយការណ៍ស្តីពីរដ្ឋបាលឃុំថ្មី ដែលស្ថិតនៅក្នុងភូមិសាស្រ្តស្រុកចិត្របូរី ខេត្តក្រចេះគឺភូមិសាស្រ្តមួយស្ថិតនៅលើតំបន់ទីទួល និងខ្ពង់រាប។ឃុំនេះ មានភូមិចំនួន១០ ចំណុះឱ្យរដ្ឋបាលឃុំថ្មី។ក្នុងចំណោមឃុំទាំង១០ គឺភូមិចម្រើននេះហើយ ត្រូវគេសង្កេតឃើញថា ជាទីតាំងមួយដែលជួបបញ្ហក្សត់ទឹកប្រើប្រាស់ខ្លាំងជាងគេនៅរដូវប្រាំង ក្នុងចំណោមភូមិផ្សេងទៀត នៅក្នុងឃុំថ្មីនេះ។
ជុំវិញរឿងនេះ លោក មុំ ខាំ ជាមេឃុំថ្មី បានលើកឡើងថា បញ្ហាកង្វះទឹកស្អាតនេះលោកបានលើកឡើងនៅក្នុងវេទិកាថ្នាក់ខេត្តរួចហើយ អំពីកង្វល់របស់ពលរដ្ឋនេះ។ ប៉ុន្តែការស្នើសុំនេះវាអាចនឹងមិនបានទាំងអស់នោះទេ។ប្រភពបន្តថា បើទោះជាបែបណា ក្នុងនាមអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននឹងខិតខំធ្វើកិច្ចការនេះ ដើម្បីដោះស្រាយនូវបន្ទុករបស់បពលរដ្ឋ ទៅតាមជំហានៗ និងដំណាក់កាលៗ។
លោកបន្តថា៖«នៅក្នុងវេទិកាថ្នាក់ខេត្តយើងបានលើកសំណើមន្ទីរអភិវឌ្ឍន៍ប៉ុន្តែការបំពេញបំណងមិនបានទាំងអស់ទេយើងនឹងខិតខំធ្វើគម្រោងមួយៗយើងដាក់ទៅដើម្បីស្នើថវិការបស់ឃុំ មន្ទីរអភិវឌ្ឍន៍ និងជួយដើម្បីគ្រប់គ្រងទឹកឲ្យប្រជាពលរដ្ឋព្រោះតម្រូវការរបស់អ្នកស្រុកពិសេសទឹក »៕
………………………………..
អត្ថបទដោយ សិក្ខាកាមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលសារព័ត៌មានជនជាតិដើមភាគតិច៖ សែ សម ម៉ៅ សុភ័ក្រ និង ងេះ សុភី
